Jeżeli po odejściu dzieci z domu w dorosłe życie, przeżywamy kryzys emocjonalny, to znaczy, że dotknął nas syndrom pustego gniazda. Wyprowadzka dzieci z domu rodzinnego powoduje uczucie osamotnienia i pustki. Trudno nam poradzić sobie z rozłąką i tęsknotą za nimi. Nierzadko w tym samym czasie kończymy pracę zawodową. Przechodzimy na emeryturę. Po 60 roku życia tylko 7,3% kobiet pracuje zawodowo. Musimy zreorganizować swoje życie, zagospodarować wolny czas. Uczucie straty, niepewność, trudności w pokonaniu problemów, mają negatywny wpływ na psychikę. Zaburzenia emocjonalne, depresja, apatia, uzależnienia, agresja - to typowe przypadłości związane z syndromem pustego gniazda. Odejście dzieci i proces starzenia się, to jeden z nieuniknionych etapów w życiu człowieka.

Syndrom pustego gniazda przez kobiety jest przeżywany znacznie silniej niż przez mężczyzn. Co ma bezpośredni związek z instynktem macierzyńskim. Po odejściu dzieci, rodzice mają dużo wolnego czasu dla siebie,  czasem nawet za dużo, to może prowadzić do narastania konfliktów. Dotychczas żyliście, głównie problemami dzieci, opieką nad nimi. Wasze rozmowy dotyczyły ich spraw, ewentualnie pracy. W pewnym momencie, to się skończyło. Pary, które nie mają o czym ze sobą rozmawiać, żyją obok siebie, a nie ze sobą. Konsekwencją  związku, w którym brakuje wspólnych zainteresowań, celów i marzeń może być separacja, a nawet rozwód. 

Depresja u kobiet

Statystyki podają, że rozwody wśród osób dojrzałych są związane z wyprowadzką dzieci z domu. Najczęściej doświadczają tego związki, których życie całkowicie skupiało się wokół potomstwa. Co ciekawe poziom stresu związany z rozwodem w skali 100 stopniowej, wynosi 73 punkty, a separacji 65 punktów. Natłok problemów, samotność, poczucie, bezczynności i brak odpowiedzialności za kogoś, może doprowadzić do depresji.
Depresja to nie jest tylko smutek ale intensywne, długo utrzymujące się, co najmniej 2 tygodnie zaburzenia nastroju, uniemożliwiające funkcjonowanie, mogące, doprowadzić nawet do samobójstwa. Według statystyk, połowa osób po 60 ce cierpi na depresję. Większość nic z tym nie robi, choć mają przed sobą co najmniej 25 lat życia. W wieku 60 lat większość osób przeżywa „trzecią młodość”. Jest to jednocześnie czas kiedy dzieci wyfruwają z gniazda, dlatego tylko od was zależy jak wykorzystacie młodość ofiarowaną wam po raz trzeci przez matkę naturę. Jeśli tkwicie w związku bez perspektyw, przerwijcie go, jeśli natomiast nadal darzycie partnera uczuciem, pielęgnujcie tę miłość. Szkoda czasu na użalanie się nad sobą.

Jak nie dać się samotności

Będąc rodzicami, stwarzamy dzieciom jak najlepsze warunki do dorastania, przygotowujemy do samodzielnego życia. Matki, które poświęciły się bez reszty wychowaniu potomstwa, najczęściej dopada syndrom pustego gniazda. Zamiast z nostalgią przeglądać rodzinne zdjęcia przemyśl swoje życie na nowo, nie poddawaj się apatii i nie zamykaj w sobie. Samotność jest złym doradcą. Od ciebie zależy czy będziesz czuła się osamotniona i odrzucona. Nawiązuj relacje z innymi ludźmi, być może oni mają ten sam problem.
Największy procent ludzi niezadowolonych z życia jest w grupie osób samotnych, a największy odsetek samotnie mieszkających jest wśród osób 60+. Wsparcie od najbliższych, znajomych i przyjaciół daje siłę, stymuluje do dalszego działania. Zdefiniuj cel, który napełni cię energią. Nowy etap potraktuj, jak otwarcie następnego rozdziału w życiu. Najważniejsza dla ciebie jest przyjaźń z rówieśnikami, możesz z nim podzielić się problemami, wymieniać poglądy. Możesz z nimi podróżować, spełniać szalone marzenia i realizować pomysły, na które nigdy nie zgodziliby się najbliżsi. Pomyśl, że znowu jesteś niezależna i wolna. Wolność to wartość najważniejsza w każdym wieku. Nie udawaj, że czas Cię nie zmienił, nie wstydź się i nie marnuj swojego doświadczenia, dziel się nim z innymi. Jeżeli twoje myśli są przepełnione smutkiem, bólem, trwogą, to życie staje się trudniejsze, jeśli natomiast myśli są pozytywne, to w życiu zazwyczaj czeka Cię wszystko co najlepsze.

Jak nie dać się samotności

• Kochaj siebie taką – jaka jesteś.

• Nie zazdrość

• Jeżeli się sobie nie podobasz - zmień się

• Złość, obraza, krytyka siebie i innych – to bardzo szkodliwe emocje dla zdrowia.

• Jeżeli coś postanowiłaś – działaj

• Pomagaj biednym, chorym, starym i czyń to z radością.

Jak zagospodarować wolny czas

Jeśli mieliście przed pojawieniem się dzieci na świat wystarczająco dużo czasu dla siebie, to macie do czego wracać, macie dobre wspomnienia i macie za czym tęsknić, kiedy dzieci wyprowadzą się z domu. W związku, stwórz jeden wspólny świat i dwa odrębne, które będą się układały jak puzzle. Jeżeli zostałaś sama i wydaje ci się, że nic cię nie interesuje i nic dobrego już cię nie czeka, zacznij od małych kroków. Zmień coś w najbliższym otoczeniu. Zajmij się aranżacją swojego mieszkania, lub domu. Nowa kolorystyka dobrze Ci zrobi, wybierz barwy, które napawają optymizmem i spokojem. Jeśli masz możliwości, zdecyduj się na wyjazd.

To twoje 5 minut 

• Znajdź hobby, rozwijaj pasje, i ciągle je udoskonalaj. Odkrywaj ukryte talenty.

• Zbawienny wpływ dla zdrowia i zapełnienia wolnego czasu ma kontakt z przyrodą. 

• Spędzaj dużo czasu na łonie natury, stwórz oazę zieleni na balkonie. Posiej na  kuchennym parapecie zioła, pielęgnuj je i obserwuj jak rosną.

• Walcz z samotnością, wróć do starych znajomości i zawieraj nowe. Spotykaj się z rodziną, sąsiadami, rozmawiaj z ludźmi. Nie tylko ty zostałaś sama, z badań wynika, że 25 % osób czuje się osamotnionych, a 12 % nie ma nikogo, z kim mogłyby podzielić się swoimi problemami.

• Zwierzęta potrafią dawać niesamowitą radość, są wiernymi przyjaciółmi w dobrych i złych chwilach. Ponadto kontakt ze zwierzętami, poprawia samopoczucie i zmniejsza stres, to  dzięki nim znowu możesz czuć się kochana i potrzebna.
 

• Doskonałym antidotum na samotność jest wysiłek fizyczny. Czy wiesz, że bez ruchu organizm człowieka słabnie, choruje, i szybciej się starzeje. Dostosuj ćwiczenia do wieku, wagi ciała, stanu zdrowia.

• Ćwicz kondycję intelektualną, rozwiązuj krzyżówki, czytaj czasopisma i książki.

• Skorzystaj z Uniwersytetu Trzeciego Wieku, którego podstawowym celem jest aktywizacja fizyczna, społeczna, psychiczna, intelektualna. Jest to placówka oświatowa, dla seniorów, gdzie organizowane są wykłady i seminaria połączone z dyskusją. Dzięki uczestnictwu w zajęciach istnieje możliwość nawiązania znajomości, bądź przyjaźni z ludźmi w podobnym wieku.

• Zapisz się do Klubu Seniora, gdzie organizowane są imprezy kulturalne, kursy komputerowe, zajęcia rekreacyjno-integracyjne.